“น้ำพริก พริกไทยสด”
ตำรับน้ำพริก พริกไทยสด คราวนี้ พบว่าเป็นของ หม่อมหลวงคลอง ไชยันต์ (สกุลเดิม สนิทวงศ์) ชายาใน ม.จ.ถาวรมงคลวงษ์ ไชยันต์ พระเชษฐาของ ม.จ.ประสงค์สม บริพัตร ซึ่งเป็น พระชายาในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต แห่งวังบางขุนพรหม และ ม.ล.คลอง ไชยันต์ นี้ ท่านก็ได้ถวายตัวเข้ารับราชการฝ่ายใน ปฏิบัติหน้าที่เป็นนางสนองพระโอษฐ์ ในสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณี พระบรมราชินี ในรัชกาลที่ ๗ ด้วย จึงไม่แปลกที่ตำรับ น้ำพริก พริกไทยสด นี้ จะได้มีการบันทึกเอาไว้เป็นตำรับหนึ่งในหนังสือ “อาหารของโปรด ของหม่อมเจ้าจงจิตรถนอม ดิศกุล” ทึ่ทรงเคยเป็นข้าหลวงในสมเด็จพระปิจตุฉาเจ้า สุขุมาลมารศรี แห่งวังบางขุนพรหม พระราชมารดาของทูลกระหม่อม เสด็จในกรมฯ
คราวนี้มาลงรายละเอึยด ดูตำรับวิธีการทำ
เครื่องปรุง – พริกไทยสดปลิดเอาแต่เม็ด ๑/๒ ถ้วย กระเทียมปอกแล้ว ๓ ช้อนโต๊ะ กะปิดี ๓ ช้อนโต๊ะ พริกเหลือง ๑๐ เม็ด พริกขี้หนู ๑ ช้อนโต๊ะ กุ้งแห้งป่น ๓ ช้อนโต๊ะ มะดันซอย ๓-๔ ช้อนโต๊ะ เนื้อหมูสามชั้น หั่นชิ้นเล็ก ๆ ๑ ถ้วย น้ำตาลปึก น้ำปลาดีพอปรุงรส น้ำมันหมู
วิธีปรุง – พริกไทยสดปลิดเม็ดล้างน้ำใส่กระชอนให้น้ำแห้ง เอากระเทียม กะปิ กุ้งแห้งป่น ใส่ครกโขลกให้แตกทั่ว ๆ ใส่มะดัน พริกเหลืองบุบ ใส่พริกไทยสดโขลกหยาบ ๆ แล้วใส่น้ำตาล น้ำปลา ปรุงรส เอาหมูที่หั่นไว้ใส่กระทะผัดพอสุก แล้วเอาน้ำพริกลงผัดด้วย คนให้เข้ากัน ชิมรสพอดี ตักใส่ชามโรยพริกขี้หนูและเม็ดพริกไทยสด ถ้าจะใช้กุ้งสดแทนเนื้อหมูก็ได้
The dish was introduced to me by a street vendor in forsaken part of town some twenty years ago. Auntie Yai was a true character. She was wearing intensive makeup and I still remember her talkative hilarious manner. I and other customers waiting in line were regularly subjected to nonstop “interrogations” or “interviews”. I must admit I enjoyed the peek into other people lives while waiting over an hour for her mouth watering curried rice croquettes. I loved how the pungent, vibrant swirl of ginger was setting off the fermented pork sourness just perfectly, how the nutty crunch of those peanuts was balanced by the vivid tone of fresh herbs.
น้ำพริกลงเรือต้นตำรับ – ตำรับน้ำพริกลงเรือ ที่ใกล้เคียงกับต้นตำรับที่สุด คือตำรับของ บ้าน ม.ล.เนื่อง นิลรัตน์ อดีตข้าหลวงห้องเครื่องคาว ในสำนักพระวิมาดาเธอฯ แหล่งกำเนิดของน้ำพริกลงเรือ และเป็นผู้สืบทอดตำรับมาโดยตรง โดยเพิ่มมะดันซอยไปด้วย เพื่อความอร่อยยิ่งขึ้น
ตำรับปลาไหลนี้ ปัจจุบันมักจะคิดว่าเป็นแต่สำรับของชาวบ้าน หรือเป็นแค่อาหารลูกทุ่งเท่านั้น ความจริงแล้ว อาหารตำรับปลาไหลเป็นอาหารทั่วไปของคนทุกชนชั้น ทั้งไพร่สามัญชน ผู้ดีชาวกรุง หรือเจ้านายในรั้วในวัง ต่างมีตำรับแกงปลาไหลขึ้นสำรับทั้งนั้น ที่มีเขียนบันทึกไว้ก็มีหลายตำรับเลยทีเดียว เช่น ตำรับของหม่อมส้มจีน ตั้งแต่ ร.ศ. 109 มี “ต้มเปรตปลาไหล”. ตำรับแม่ครัวหัวป่าก์ ของท่านผู้หญิงเปลี่ยน ภาสกรวงษ์ ตำรับวังมหานาค โดย ม.จ.หญิงวิมลปัทมราช จิรประวัติ ก็มี “แกงปลาไหล” ตำรับที่พิมพ์จำหน่ายในช่วง”รัฐนิยม”สมัยจอมพล ป. พิบุลสงคราม พิมพ์เมื่อ พ.ศ.2485 ก็มี “แกงเผ็ด ปลาไหลซงเครื่อง” หรือแม้แต่ที่เข้ากับสำนวนเกลียดปลาไหลกินน้ำแกงตรงเผง ไม่ชอบปลาไหล แต่อยากกินแกงปลาไหล ชาววังในสำนักพระวิมาดาเธอฯ นิยมใช้ปลาดุกมาแกงแทนปลาไหล ตามที่ม.ล.เนื่อง นิลรัตน์ ข้าหลวงในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอเจ้าฟ้านิภานภดล วิมลประภาวดีกรมขุนอู่ทองเขตขัตติยนารี บันทึกไว้ถึง “แกงปลาดุกอย่างปลาไหล” เอาใว้ด้วย
